همین مَشغله ی ماست
که از عشق بمیریم و
جز او یار نگیریم.......
منم آن؛ منم آن؛
منم آن ریزه خورِ خوانِ کریمش
که به کس کار ندارم
بجز آن یار ندارم
ثمنی* غیرِ دلم بر سرِ بازار ندارم
من نالایقِ ناقابلِ نالان چه کنم
با همه درماندگی و
دوری و شرمندگی و
بندگی و بی ثمری
پیش همان شَه
که کریم است و رحیم است و
همان یارِ قدیم است
جهان گیرِ جهاندار و
به دل دلبر و دلدار و
وفادار و هوادار و
بهین*
سرور و سردار و
کس و کار و
به دل یار و
جهانی به کَرم هاش بدهکار و
چه میشد دل غمدیده ی من را
بشود باز خریـــــــدار......
برچسب : نویسنده : edeniza بازدید : 167