سیر نمیشم از این شعر محشر و زیبا

شعر معنوی

شاهکار ی از حضرت مولانا

باران که شدی مپرس این خانه ی کیست

سقف حرم و مسجد و میخانه یکیست


باران که شدی، پیاله ها را نشمار

جام و قدح و کاسه و پیمانه یکیست



باران! تو که از پیش خدا می آیی

توضیح بده عاقل و فرزانه یکیست



بر درگه او چونکه بیفتند به خاک

شیر و شتر و پلنگ و پروانه یکیست


 
با سوره ی دل، اگر خدارا خواندی

حمد و فلق و نعره ی مستانه یکیست



این بی خردان، خویش خدا می دانند

اینجا سند و قصه و افسانه یکیست



از قدرت حق، هرچه گرفتند به کار

در خلقت حق، رستم و موریانه یکیست



گر درڪ کنی

          خودتـ خـدا را بینی

درکش نکنی،

      کعبه و بتخانه یکیستـ ـ ـ

مولانا

وبلاگ و کانال عشق فقط خدا

www.deniz.blog.ir

eshgekhodayi@