زنجیری بنام وابستگی

داستانک معنوی

پسربچّه ای پرنده ی زیبایی داشت.

او به آن پرنده بسیار دلبسته بود.

حتّی شبها هنگام خواب ، قفس آن پرنده

را کنار رختخوابش می گذاشت و می خوابید.

اطرافیانش که از این همه عشق و وابستگی, او به پرنده باخبر شدند ،

از پسرک حسابی کار می کشیدند.

هر وقت پسرک از کار خسته می شد و نمی خواست کاری را انجام دهد او را تهدید می کردند که الان پرنده اش را از قفس آزاد خواهند کرد و پسرک با التماس می گفت : نه ، کاری به پرنده ام نداشته باشید هر کاری گفتید انجام می دهم .

تا اینکه یک روز صبح برادرش او را صدا زد که برود از چشمه آب بیاورد و او با سختی و کسالت گفت : خسته ام و خوابم میاد ، برادرش گفت : الان پرنده ات را از قفس رها می کنم ، که پسرک آرام و محکم گفت : خودم دیشب آزادش کردم و رفت !
حالا برو بذار راحت بخوابم .
که با آزادی او خودش هم آزاد شد .

✅  این حکایت ، حکایت همه ی ما است .

تنها فرق ما ، در نوع پرنده ای است که به آن دلبسته ایم .

پرنده ی بسیاری پولشان ،

پرنده ی  بعضی قدرتشان ،

پرنده ی برخی موقعیّتشان ،

پرنده ی پاره ای زیبایی و جمالشان ،

پرنده ی عدّه ای مدرک و عنوان آکادمیک و حوزوی شان ،

 و خلاصه پرنده ی جمعی شیطان و نفس ،

 هر کسی را به چیزی بسته اند و ترس  رها شدن از آن ،

سبب شده تا دیگران و گاهی نفس امّاره ی خودمان از ما بیگاری کشیده و ما را رها نکنند .

به همین جهت قرآن کریم (اعراف /١٥٧) پیامبر ص را آزاد کننده معرفی می کند و می فرماید :

او آمده است تا شما را از همه ی وابستگی, ها آزاد کند و مزه آزادی واقعی را به شما بچشاند .

حافظ